Drouwenerveen, het dorpje waar wij wonen, is gelegen in het Hunzedal, op de eerste zandrichel aan de oostkant van de Hondsrug in Drenthe.Wie het op de kaart wil zoeken doet er goed aan met zijn wijsvinger vanaf Stadskanaal naar links te schuiven, daar ergens vindt hij, niet ver van de Drents-Groningse provinciegrens, een stipje met de naam Drouwenerveen.

Vroeger, in de Romeinse tijd, toen de Hondsrug nog een waddeneiland was (lees hier) , stroomde hier de zee in en uit. Later is door verzanding het land drooggevallen en in veen veranderd.(lees hier meer over veen)

Drouwenerveen ontstond toen omstreeks het eind van de 18e eeuw de eerste pioniers zich op een zandrug in het ‘Drouwener Moeras’ vestigden.

In 1794 is er sprake van 6 bewoners, de armsten der armen, die onderdak vonden in schamele plaggenhutten. Zij werden de eerste turfgravers. Het hoogtepunt van de turfgraverij in de Drouwener Venen lag tussen 1850 en 1880. Het gebied werd in die jaren geleidelijk aan meer bewoond, doordat veenbazen primitieve stenen woonhuisjes bouwden voor hun vaste arbeiders. En ondertussen doorgingen met ze uit te buiten.

Na 1880, toen het veen was afgegraven en de verveningen ten einde liepen, ontwikkelde Drouwenerveen zich tot een boerennederzetting met veenkoloniale akkerbouw. Eerst kwam er boekweit te staan op de arme gronden. Men noemde Drouwenerveen dan ook een van de Boekweit- kolonies. Later, in de welvarender tijd tegen het eind van de 19e eeuw, was het inwoneraantal uitgegroeid tot meer dan 350. Het dorp kende een florerende landbouw, een begraafplaats, een kerkje, een tolhuis, een school, 6 kroegen, 2 bakkers, een melkboer, een dorpssmid, en nog wat andere kleine neringdoenden.

Drouwenerveen heeft een florerende begraafplaats. De school en het kerkje hebben nu een woonbestemming. Het was van de kleinste scholen van Nederland: een school uit 1886 die door de dorpsbewoners zelf werd onderhouden is door gemeentelijke bezuinigingen in 2005 opgehouden te bestaan.

Er is niets. is alleen nog een diervoederhandel als winkelnering. Er zijn wel veel zelfstandigen in het dorp. Deze beroepen lopen uit een van landbouwer tot webdesigner, van rietdekker tot hovenier, van hondenfokker tot projectmanagement, van fabrieksdirecteur tot predikant en van brandweerman tot leraar.

Drouwenerveen telde (volgens informatie van de gemeente Borger-Odoorn) op 1 januari 2009 253 inwoners (138 mannen en 115 vrouwen). Er wonen een 30 tal kinderen in alle leeftijden en gaan in de buurtdorpen naar school.Er is veel verenigingsleven, er zijn een tafeltennisvereniging, een toneelvereniging, een darts-club, biljartclub, een dansclub, een aerobicsclub, een bejaardensoos, een zusterkring, een ijsvereniging en een belangenvereniging. Het dorp bezit een deels zelf- gebouwd dorpshuis, een eigen dorpskrant en een eigen website.Het ‘doe-gehalte’ is hier trouwens verrassend groot.

Het bestaan van een school is in 2005 tot het verleden gaan behoren. Een van de kleinste scholen van Nederland: een school uit 1886 die door de dorpsbewoners zelf werd onderhouden is door bezuinigingsmaatregelen niet meer. Hierdoor is de toekomst van heel Drouwenerveen op het spel gezet, want waar geen school is vestigen zich geen jonge gezinnen en loopt het inwonertal en de bedrijvigheid terug. Laten we hopen dat dit doemscenario geen werkelijkheid wordt. Het is trouwens het lot van kleine kernen in de buitengebieden van de ‘moeder’-gemeenten die het beleid bepalen: ze zijn overgeleverd aan de zowel letterlijke als figuurlijke ‘afstand’ tussen bewoners en bestuurders.

Toch wonen de Drouwenerveners hier naar hun zin. Er is waardering voor de rust en de landelijke omgeving. Drouwenerveners hebben een wijde blik. Sommigen zouden wel wat meer ‘dynamiek’ willen zien en menen die met toerisme en recreatie binnen te kunnen halen. Terwijl juist het ontbreken ervan een aantal nieuwe inwoners heeft doen besluiten zich hier te vestigen.

Drouwenerveen heeft bewoners van allerhande soort en afkomst, het oorspronkelijke dialect is t Veenkelonioals(ook Klainkelonioals) dat is n Grunnegs dialekt dat proat wordt in de Grunnegs-Drìntse veenkelonien. t Veenkelonioals wordt deur summege toalkundegen zain as n apaart dialekt en nait as dail van t Grunnegs. Messchain omdat t ook Drìntse invlouden het, zo as de -chien veur bepoalde verklainwoorden.Meer ken je leze bie wikipedia in ‘t Nedersaxisch

Lees hier meer over de vroegere geschiedenis van Drouwenerveen en omstreken