Een windmolenpark, dat zie ik niet zo zitten, maar onderstaande manier van het plaatsen van windmolens kan het landschap in alle gevallen tot kunstwerk verheffen.
Wanneer mensen in hun inspraak schrijven dat ze een lijnvorming windpark willen en dat ze per gezin een stukje van het windpark willen zou inspraak nog enige effectieve invloed kunnen hebben.
bron: http://www.duurzamebrabanders.nl
Enkele boeren in de gemeente Borger Odoorn hebben een windpark project gestart, Drentse Monden. In een strook langs de grens met de provincie Groningen moet een groot windpark komen . Maar door de hoge ambitie en de beperkte ruimte gaat dat er niet mooi uit zien. Het is daarom beter het windpark te verdelen over de 4 gemeentes langs de noord oost grens van de provincie Drenthe, Windpark Grenslijn Drenthe.
De boeren rekenen op de Rijks Coördinatie regeling omdat het totale windpark groter is dan 100 MW. Hierbij gaat het rijk de ruimtelijke plannen door de procedures begeleiden. Uiteindelijk kan het rijk gemeente en provincie passeren. Toch kunnen de inwoners van de gemeente, de raad en de provincie nog wel degelijk een rol spelen en een beetje grip houden op hun eigen landschap.
Dan moeten ze zelf een windpark ontwerp maken, en daarmee zelf bepalen waar zij zelf windmolens in het gebied willen. Het rijk zal dat graag volgen als dat ontwerp meer draagvlak heeft dan het plan van de boeren.
Rijksbelang 6000 MW in 2020
Het belang van het rijk is dat er in 2020 6000 MW windpark gebouwd is. Dat moet omdat ze dat hebben toegezegd aan de EU. De hele EU wordt duurzamer en Nederland hobbelt beschamend achterop. Nederlanders vinden met minstens 70% windenergie de beste vorm van duurzame energie.
Maar windparken zijn ook een kans voor de inwoners, een gezin dat 3 tot 5000 EUR investeert in het gemeenschappelijke windpark, wekt zijn eigen duurzame stroom op. Die stroom kost verder niets, er zijn alleen kosten voor dienstverlening en belasting.
Bovendien krijgen deelnemers meer grip op het proces. Maar dan moeten ze het spel wel meespelen. Dat kan door zelf een betere windpark ontwerp te maken. De gemeentes in het gebied hadden dat al eerder kunnen doen, dan hadden de boeren meteen een kavel in dat plan kunnen krijgen. Nu komen ze zelf met een plan, en dat is zo groot, dat dat een beetje vol landschap op zou kunnen leveren.
Het rijk had natuurlijk ook zelf een mooi landschap met windmolens kunnen ontwerpen, maar dat interesseert haar kennelijk niet zo veel.Grondeigenaren en windrechten
Wat moeten de boeren nu wiens grond niet benut kan worden als het windpark mooier wordt ontworpen?
De getoonde lijn is slechts een voorbeeld, Het belangrijkste is dat het windpark een enkele lijn is, en geen verzameling korte lijnen, die her en der in het landschap staan.
De boeren met hun grond willen meedoen krijgen een soort windrecht. Het recht om aandeelhouder te worden in het windpark.
De grond van alle boeren die mee willen doen, vormt het zoekgebied voor de lijn. In de stukken grond van al de deelnemende boeren wordt een lijn ontworpen. Doordat het windpark een lijn moet worden, (mooiste landschap) zullen niet alle boeren een of meer windmolens op hun land krijgen. De boeren die wel mee willen doen en geen stukje windpark op hun grond hebben, krijgen een windrecht, het recht om aandeelhouder te worden in het windpark.
Burgers zonder landbouwgrond krijgen het recht om aandeelhouder te worden voor een klein stukje, waarmee ze voor het eigen gezin en de elektrische auto duurzame stroom op te wekken.Boeren krijgen dan windrechten in verhouding met de grond die ze ter beschikking kunnen stellen. Burgers alleen voor zichzelf. De burgers die in het gebied wonen krijgen daarbij natuurlijk voorrang.
Op het Windparken Wiki kan worden ingezoomd op het ontwerp van het plaatje Windpark Grenslijn Drenthe
